پژوهشگاه رنگ با همکاری انجمن علمی رنگ ایران
علوم و فناوری رنگ
1735-8779
2383-2169
10
4
2016
12
21
مطالعه خواص چسبندگی پوششهای اپوکسی متاکریلات تابشپز اصلاح شده توسط پلیآمیدوآمین پرشاخه اکریلاتی
207
215
FA
مطهره
کرامتی نیا
رزین و افزودنی ها، موسسه پژوهشی علوم وفناوری رنگ و پوشش
keramatinia-mt@icrc.ac.ir
فرهود
نجفی
گروه رزین و افزودنیها، پژوهشکده پوششهای سطح و فناوریهای نوین، موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش
fnajafi@icrc.ac.ir
محمدرضا
صائب
گروه پژوهشی رزین و افزودنی ها، موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش
saeb-mr@icrc.ac.ir
در این تحقیق، پلیمر پرشاخه پلی آمیدوآمین با گروههای انتهایی آمین توسط مونومر گلیسیدیل متاکریلات به پلیمری پرشاخه با گروههای انتهایی اکریلاتی تبدیل شد. ساختار شیمیایی به دست آمده و وزن مولکولی آن به ترتیب توسط آزمونهای FT-IR،HNMR و GPCتایید شدهاند. به منظور بررسی اثر افزودن این پلیمر بر خواص چسبندگی پوششهای تابشپز، درصدهای مختلفی از آن وارد فرمولاسیون پوششهای حاوی اپوکسی متاکریلات شد. نتایج حاصل از آزمون DMTA نشان داد که کاهش دمای Tgدر نمونه حاوی پلیمر پرشاخه نسبت به نمونه اولیه به مقدار 8 درجه سانتیگراد، حاکی از به دست آمدن پوششهایی انعطافپذیر بوده است. در نهایت آزمون چسبندگی، بهبود چسبندگی پوششهای حاوی پلیمر پرشاخه اکریلاتی نسبت به پوششهای اپوکسی متاکریلات را نشان داد، به طوری که برای نمونه حاوی 10 درصد از این افزودنی، چسبندگی در حدود 37 درصد افزایش یافته است.
پلیمر پرشاخه,گلیسیدیل متاکریلات,پوششهای تابشپز,چسبندگی
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76199.html
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76199_d660924284e75037496643f99a40c292.pdf
پژوهشگاه رنگ با همکاری انجمن علمی رنگ ایران
علوم و فناوری رنگ
1735-8779
2383-2169
10
4
2016
12
21
مطالعه خصوصیات رنگی و ثباتی نخ پشمی اصلاحشده با کیتوسان– سیانوریک کلراید مورد مصرف در فرش دستباف با ماده رنگزای روناس
217
224
FA
سهیلا
دوست محمدی
دانشکده فرش، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
doustmohammadis@yahoo.com
سیامک
صفاپور
0000-0001-8589-8670
دانشکده فرش، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
s.safapour@gmail.com
موسی
صادقی کیاخانی
0000-0003-0513-8255
گروه پژوهشی مواد رنگزای آلی، موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش
sadeghi-mo@icrc.ac.ir
هدف از این مطالعه، بررسی خصوصیات رنگی و ثباتی نخ پشمی اصلاحشده با ترکیب کیتوسان-سیانوریک کلراید (Ch-Cy) با ماده رنگزای طبیعی روناس که در خامه فرش دستباف مصرف میشود، است. نخهای اصلاح شده با ماده رنگزای طبیعی روناس رنگرزی شد و تأثیر عواملی نظیر غلظت Ch-Cy، غلظت ماده رنگزا، pH، دما و زمان رنگرزی مورد بررسی قرار گرفت. شرایط بهینه رنگرزی با مقدار 2 درصد ترکیب Ch-Cy نسبت به وزن پشم، 100 درصد ماده رنگزای روناس نسبت به وزن پشم، pH رنگرزی 7، دمای 100 درجه سانتیگراد و زمان رنگرزی60 دقیقه به دست آمد. نتایج نشان داد که اصلاح با Ch-Cy موجب بهبود خواص رنگرزی پشم شد و رمقکشی به میزان 7 درصد و قدرت رنگی (K/S) به میزان 2 واحد افزایش یافت. دادههای رنگی و مقادیر ثباتهای شستشویی، نوری و مالشی نشان داد که اصلاح نخ پشمی، تأثیر منفی بر ثباتهای رنگی نداشت و فام کالای رنگرزی شده بدون تغییر باقی ماند. نتایج این پژوهش نشان داد که اصلاح پشم با ترکیب Ch-Cy منجر به نتایج بهتر رنگرزی، شیدهای عمیقتر و صرفهجویی در مصرف ماده رنگزا در رنگرزی با ماده رنگزای روناس میگردد.
نخ پشمی,کیتوسان,سیانوریک کلراید,اصلاح,ماده رنگزای روناس,رنگرزی
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76200.html
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76200_8d9dbc0301127f556cd43b9ace4bf8c9.pdf
پژوهشگاه رنگ با همکاری انجمن علمی رنگ ایران
علوم و فناوری رنگ
1735-8779
2383-2169
10
4
2016
12
21
فرآوری نانوذرات اکسید روی از لیگاند N ـ سولفوسالیسیدین گلایسیناتو به روش شیمی سبز
225
232
FA
مهرناز
قراگوزلو
0000-0002-0987-9459
گروه پژوهشی نانومواد و نانوپوششها، مؤسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ
gharagozlou@icrc.ac.ir
ساناز
نقیبی
دانشکده فنی، گروه مهندسی مواد؛ مرکز تحقیقات شیمی رازی واحد شهرضا،، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا
naghibi@iaush.ac.ir
استفاده از روشهای شیمی سبز در فرآوری نانومواد به سرعت در حال رشد بوده و جایگزین روشهای مبتنی بر حلالها و واکنشگرهای سمی خواهد شد. در این تحقیق نانوذرات اکسید روی به روش نوین شیمی سبز با استفاده از لیگاند محلول در آب N-سولفوسالیسیدین گلایسیناتو سنتز و مشخصهیابی شدند. برای این منظور ابتدا کمپلکس معدنی روی (II) و N-سولفوسالیسیدین گلایسیناتو از تراکم اسیدآمینه گلایسین با سولفوسالیسیل آلدهید در حضور نمک روی تهیه شد. سپس از تخریب حرارتی کمپلکس حاصله در دماهای 400، 500 و 600 درجه سانتیگراد، نانوذرات اکسیدروی سنتز شدند. مشخصهیابی با استفاده از XRD، PL، طیفسنجی UV-vis، STA، FT-IR، SEM و TEM انجام شد. نتایج نشان داد نانوذرات بصورت ترکیب تک فاز ورتزیت با ساختار کروی و ذراتی با محدوده اندازه nm 45-35 در بستر آب سنتز شدند. گاف انرژی ذرات 3.20 الکترون ولت بود که در مقایسه با اکسید روی استاندارد 0.17 واحد کمتر است.
نانوذرات اکسید روی,روش شیمی سبز,سولفوسالیسیدین گلایسیناتو,تخریب حرارتی
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76201.html
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76201_464d1b25b3c750f1ea24d5471a7548e9.pdf
پژوهشگاه رنگ با همکاری انجمن علمی رنگ ایران
علوم و فناوری رنگ
1735-8779
2383-2169
10
4
2016
12
21
بررسی اثر اصلاح سطحی نانو ذرات آلومینا با وینیل سیلان بر خواص فیزیکی مکانیکی رزین وینیل استر
233
246
FA
مهران
رستمی
گروه پژوهشی نانوفناوری رنگ، موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش
rostami-m@icrc.ac.ir
رضا
امینی
گروه پژوهشی پوششهای سطح و خوردگی، موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش
amini-re@icrc.ac.ir
در این تحقیق اصلاح سطحی نانو ذرات آلومینا نوع آلفا با ماده آمایش کننده سیلانی به نام وینیل تری متوکسی سیلان انجام شد. واکنش سیلاندار شدن تحت شرایط آبکافت و تراکمی و غلظتهای پایین، بالا و استوکیومتری و با در نظر گرفتن نقطه ایزو الکتریک نانو آلومینا انجام شد. بعد از فرآیند آمایش سطحی به منظور کمی کردن میزان سیلان سطحی، آزمون آنالیز عنصری کربن هیدروژن ،آزمون FT-IR انجام گردید. نانو کامپوزیت بر پایه رزین وینیل استر در غلظتهای مختلف از ذرات آلومینای اصلاح شده تهیه شد. جهت کمی کردن برهمکنش سطحی و شیمیایی ذرات اصلاح شده و اصلاح نشده با بستر رزینی وینیل استر، آزمونهای میزان پراکنش و بررسی سطح شکست با میکروسکوپ روبشی (SEM)، آزمون دینامیکی مکانیکی حرارتی (DMTA)، میزان پخت، میزان شفافیت، مقاومت به سایش، مقاومت شمیایی در محیط اسیدی (اسید استیک) و چسبندگی بررسی شد. نتایج حاصل از FT-IR و آنالیز عنصری نشان داده است که لایههای سیلان بر روی سطح ذرات به صورت موفقیتآمیزی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است که خواص نهایی نانو کامپوزیت وینیل استر حاوی 3% وزنی آلومینا اصلاح شده با 0.48 گرم سیلان به دلیل برهمکنش مناسب ذرات با ماتریس رزین بهتر از بقیه نمونهها بوده است.
نانو آلومینا,آمایش سطحی,وینیل سیلان,آنالیز شیمی سطح,خواص مکانیکی
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76202.html
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76202_0b5d8f97027ac527d66c4920eb65427a.pdf
پژوهشگاه رنگ با همکاری انجمن علمی رنگ ایران
علوم و فناوری رنگ
1735-8779
2383-2169
10
4
2016
12
21
بهینهسازی فرآیند الکتروپراکسون با بهرهگیری از مدل آماری رویه پاسخ در رنگبری ماده رنگزای اسید نارنجی 7 از پساب ساختگی
247
258
FA
جمال
مهرعلی پور
مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی همدان
jamal.mehralipour@gmail.com
علی رضا
دیاری
دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان
ali.dayari@yahoo.com
هادی
رضایی وحیدیان
دانشکده شیمی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
hrvahidian_1984@yahoo.com
محمد رضا
سمرقندی
مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی همدان
jamalmehralipour@yahoo.com
فائزه
عزیزی
دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان
f.azizitest@test.com
فرآیند الکتروپراکسون تلفیقی از فرآیند ازنزنی ساده و الکترولیز میباشد که منجر به تولید رادیکال هیدروکسیل میگردد. هدف از این مطالعه، بهینهسازی فرآیند الکتروپراکسون با بهرهگیری از مدل آماری رویه پاسخ در رنگبری ماده رنگزای اسید نارنجی 7 از پساب ساختگی بود. در این مطالعه از راکتور نیمه پیوسته مجهز به چهار الکترود گرافیت با ابعاد 2×10 سانتیمتر استفاده شد. تاثیر عواملی مانند pH (4-2)، غلظت ازن ورودی gr/hr.l (4-2)، آمپر (A 4-2) و زمان واکنش (min 15-30) توسط مدل آماری رویه پاسخ مورد بررسی قرار گرفت. اندازهگیری غلظت ماده رنگزای اسید نارنجی 7 با استفاده از دستگاه طیفسنج و اندازهگیری COD و TOC بر اساس روشهای ارایه شده در مرجع آزمایشات آب و فاضلاب صورت گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر کارایی مناسب این فرآیند در رنگبری و حذف COD و TOC میباشد. کارایی فرآیند در شرایط بهینه که شامل 3.5pH=، جریان الکتریکی برابر 3.4 آمپر، دبی ازن ورودی برابر gr/hr.l 3.64، زمان واکنش برابر 30دقیقه در غلظت اولیه ماده رنگزا برابر 100 میلیگرم در لیتر 86.42 درصد به دست آمد. میزان کارایی فرآیند در حذف COD و TOC در مدت زمان 60 دقیقه به حداکثر مقدار خود رسید. فرآیند الکتروپراکسون به عنوان یکی از گزینههای فرآیندهای اکسایش پیشرفته، توانایی کاهش بار آلودگی صنایع حاوی موادرنگزا را، دارد.
فرآیند الکتروپراکسون,ماده رنگزای اسید نارنجی 7,COD,TOC,مدل آماری رویه پاسخ,محیطهای آبی
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76203.html
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76203_269955475545e379b4ad53496ba5cade.pdf
پژوهشگاه رنگ با همکاری انجمن علمی رنگ ایران
علوم و فناوری رنگ
1735-8779
2383-2169
10
4
2016
12
21
بهینهسازی شرایط رنگرزی الیاف پشمی با گلبرگ زعفران جهت کسب شید آبی
259
266
FA
حسین
بارانی
هنر، دانشگاه بیرجند
barani@birjand.ac.ir
زهرا
جمشیددوست
گروه فرش، دانشگاه بیرجند
z.jamshid.dust.1218@gmail.com
سعیده
رفیعی
گروه نساجی، دانشگاه رشت
saeedeh.rafieii@gmail.com
در این پژوهش، گلبرگ زعفران به عنوان یک ماده رنگزای طبیعی جهت کسب شید آبی روی نخ پشمی معرفی و با توجه به این هدف، فرآیند رنگرزی بهینهسازی شدهاست. ماده رنگزای موجود در گلبرگ زعفران مربوط به مادهای به نام آنتوسیانین میباشد که میتوان آن را به عنوان یک ماده رنگزای طبیعی استفاده نمود. از نرمافزار طراحی آزمایش به منظور بهینهسازی عوامل موثر از قبیل غلظت کلرید قلع به عنوان دندانه (0تا 3%)، غلظت گلبرگ زعفران (50تا 200%)، مدت زمان رنگرزی (30 تا 80 دقیقه) و دمای نهایی فرآیند رنگرزی (50 تا 95 درجه سانتیگراد) در رنگرزی کلاف نخ پشمی جهت کسب شید آبی استفاده شد و سپس ویژگیهای ظاهر رنگی، ثبات شستشویی و نوری نمونههای رنگرزی شده در شرایط مختلف رنگرزی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آماری مربوط به برازش مدل درجه دوم چند جملهای بر نتایج تجربی نشان داد که متغییرهای غلظت دندانه کلرید قلع (0.0001p
رنگرزی طبیعی,گلبرگ زعفران,آنتوسیانین,شید آبی,بهینهسازی
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76204.html
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76204_7a822bdb7008dd373757ff04abf95e98.pdf
پژوهشگاه رنگ با همکاری انجمن علمی رنگ ایران
علوم و فناوری رنگ
1735-8779
2383-2169
10
4
2016
12
21
اثر ساختار زئولیت به عنوان حامل بازدارنده معدنی بر خوردگی فولاد نرم در محلول سدیم کلراید
267
277
FA
لیلی
رسولی
خوردگی، دانشگاه تهران
rassouli.leili@gmail.com
رضا
نادری محمودی
دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، دانشگاه تهران-دانشکده فنی
rezanaderi@ut.ac.ir
محمد
مهدویان احدی
0000-0001-8470-6833
گروه پژوهشی پوششهای سطح و خوردگی، موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش
mahdavian-m@icrc.ac.ir
امیرمسعود
اعرابی
گروه رنگدانه های معدنی ولعاب، موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش
aarabi@icrc.ac.ir
در این مقاله دو نوع زئولیت با ساختاری متفاوت به عنوان حامل کاتیون روی سنتز گردید. این دو نوع زئولیت از لحاظ مواد اولیه سنتز، اندازه و شکل ذرات، میزان بلورین شدن و نسبت Si/Al متفاوت بود. در ابتدا ساختار زئولیت با آزمون پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ روبشی بررسی شد. تاثیر زئولیت به عنوان حامل کاتیون روی بر رفتار فولاد نرم در محلول سدیم کلراید به وسیله آزمونهای الکتروشیمیایی اعم از طیفسنجی امپدانس الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون و همچنین آنالیز سطحی نظیر میکروسکوپ روبشی بررسی شدند. نتایج این بررسیها نشان داد توانایی رهایش بازدارنده که بر رفتار خوردگی نمونههای فولادی اثرگذار است علاوه بر نوع زئولیت به نسبت Si/Al و میزان ساختار کریستالی و بیشکل زئولیت نیز وابسته میباشد.
زئولیت,حفاظت فعال,حامل بازدارنده خوردگی,طیفسنجی امپدانس الکتروشیمیایی,پلاریزاسیون
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76205.html
https://jcst.icrc.ac.ir/article_76205_624d605cdab0519bb5ead7dce3e2b837.pdf