هدف این پژوهش، بررسی ثبات رنگی زعفران با توجه به دستورالعملهای ساخت رنگ در متون تاریخی ایرانی در برابر نور و شناسایی، معایب و مزایای آن برای استفاده در مرمت نسخ خطی است. سه نمونه کاغذ منتخب (I، II و III) با دستورالعملهای مختلف زعفران رنگ شد و بر اساس استاندارد 20283ISIRI ، در محفظه زنون پیرسازی گردید. سپس میزان تغییرات رنگ، ریختشناسی الیاف، تخریب سلولز قبل و بعد از پیرسازی مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج آزمایشها نشان داد کاغذ III رنگرزی نشده به دلیل نداشتن افزودنی، پس از پیرسازی پایداری بیشتری نسبت به دو نوع کاغذ دیگر دارد. در مقایسه سه روش رنگرزی قبل و بعد از پیرسازی، زعفران سبب اکسایش کاغذ نشده و روش مستقیم برای رنگرزی سه نوع کاغذ، روش مناسبتری است. مقدار ثبات رنگی در نمونههای رنگرزی شده با روش دندانه زدن همزمان پایداری بیشتری نسبت به روش پیش دندانه دارد، هر چند در روش پیش دندانه و مقایسه اختلاف کل رنگ، کاغذ II پایداری بیشتری نسبت به کاغذ Iداشته که این موضوع نشانگر تأثیر نوع کاغذ بر ثبات رنگی ماده رنگزای مورد استفاده در رنگرزی است.